woensdag, november 30, 2011

't Gooi 3 - USRS 2 (7 - 24)

Heren Rugbyers,


Zondag 27 november moesten wij een wedstrijd spelen tegen de studenten uit Utrecht.
Mij is gevraagd om daar een klein stukje over te schrijven dus bij deze.


Wij hadden een goed team klaar staan om een mooie pot neer te zetten met veel vaste krachten die wij ook weer hard nodig bleken te hebben!. Het vierde had de pot voor ons glansrijk gewonnen en vandaar dat wij eigenlijk niet achter konden blijven, helaas helaas gaat niet altijd alles volgens plan en hadden wij deze pot glansrijk verloren maar ja het is niet altijd feest.

De eerste 2 minuten hadden we meteen een try tegen gekregen en de sfeer zat er meteen al goed in. Hoe verder we in de wedstrijd kwamen hoe meer we uit ons spel werden getrokken door te veel halve passes (50/50 passes) en niet consequent op de support zaten van onze spelers (clear&bridge) waardoor we te veel van onze al veroverde ballen verloren.

Uiteindelijk hebben we niet zo’n goede pot neergezet en hebben we met duidelijke cijfers verloren. De studenten uit Utrecht hadden een goed spel en goede lijnen om ons eruit te spelen zo hebben ze veel gekickt waarna de twee wingers en fullback elke keer bedrogen uitkwamen als de bal net was gevangen.

Uiteindelijk hebben we dus verloren en een niet al te strakke wedstrijd neergezet. Maar achter donkere wolken schijnt de zon zo vond ik dat het tackelen een stuk beter ging dan de weken hiervoor en hebben we hard gewerkt met elkaar maar we waren net niet consequent genoeg om de wedstrijd naar ons toe te trekken

Het was me weer een genoeg om met jullie te spelen heren!!!


Tot donderdag!!


Blair Benon.
Man of the Match

wat is het mooiste sinterklaascadeau? een overwinning op zondag!

Mannen,

er nadert een topweekend, met voor 't Derde een echte-mannen-wedstrijd tegen Rush.
Rush heeft zondag nipt gewonnen van Bulldogs, Bulldogs heeft nipt gewonnen van ons.
En wij zijn sindsdien fitter geworden......

But: afgelopen zaterdag zagen o.a. Bronno, Imed, Maurice, Kenneth, van der Mast en ik dat
15 hele goede spelers (The Barbarians) het afleggen tegen 15 individueel vaak wat mindere spelers die een team zijn (Australie)

Ergo: een xtra reden om donderdag je atletische lijf naar de club te slepen!
Weekenden als het komende laten zien waar we als team staan, natuurlijk door spel, maar ook door opkomst.

Laten we ons potentieel weer eens hardmaken.

Tot donderdag!

Allard

maandag, november 28, 2011

Gooi 4 - URC 4 (22 - 0)

Mannen,

Had er zin in zondag, als vanouds, grijs en koud en de groenbruine weide, heerlijk nummer 15 spelen.

URC thuis is altijd lastig, wij niet compleet blijft jammer maar beetje aanvulling van de tegenstander is welkom. Bedankt Gerlof en Maarten.

Ik word in de eerste minuut als nr. 15 volledig weggelopen door de nr ? van Utreg, klein sterk en heel snel.. was kansloos, maar het bleef 0-0 door heel goed verdedigen op onze achterlijn. Ging aardig gelijk op... wij wat minder foutjes, sterk pack van 't Gooi en zowaar ook een paar soepele aanvallen van de backs.

Door wat slordig balverlies in losse werk en wat minder verdedigen in de eerste fase werd het druk achterin en mocht ik meerdere malen stevig tackelen, één daarvan was een franse, zo eentje wat echt het allerlaatste is wat je kan doen.. met m'n laatste vingerkootjes kon ik hem nog hebben.. begrijp nu waarom ik zo'n last van m'n linkerschouder heb. Jammer voor deze speler want zijn val heeft hem zwaar geblesseerd, begrijp zelfs dat hij (Jasper is zijn naam geloof ik) zijn sleutelbeen heeft gebroken.

Sorry maar ja. We wensen je een voorspoedig herstel en hopen dat je er op ons putjestoernooi weer bij bent.

Eindstand 22-0.


Rob Houba
Man of the Match

dinsdag, november 22, 2011

Den Helder 1 - ’t Gooi 3 (32-12)

Het licht aan het einde van de mistige tunnel scheen zondag op het veld vanRugbyclub Den Helder. Letterlijk welteverstaan, de weerkundige mist was namelijk wel opgetrokkentoen wij aan de wedstrijd begonnen.

De mist in de koppies daarentegen verdween pas een minuut of 10 later. Toen keken we inmiddels tegen een achterstand aan van een tweetal tries. Zonde.

Achteraf gezien zeker zonde want het wedstrijdbeeld in de resterende 70minuten vwb het RUGBY gedeelte was dat we zeker aan elkaar gewaagd waren.(De man of the match van de praat- en kaartwedstrijd mag zijn eigenwedstrijdverslag schrijven)
Hadden wij onze kwaliteiten wat beter benut dan hadden we minimaal 1 of 2 bonuspunten mee naar huis moeten nemen. En eigenlijk hadden we ook best kunnen winnen.

Lineouts liepen verdacht soepel, scrums - met een ietwat geïmproviseerde 1erij en een verdwaalde center op de 3e rij - misschien wat minder maar de bal kwam vaker wel dan niet goed bij 8 en/of 9. ¾ lijn had zowel aanvallend als verdedigend wat meer op elkaar ingespeeld mogen zijn maar gezien de gelegenheidsopstelling zeerbegrijpelijk dat ook hier nog wat ruimte voor verbetering lag.

Den Helder liet zien dat met relatief simpel maar effectief speluiteindelijk een aantal gaten in onze verdediging te vinden was. Niet veel,maar genoeg voor een nette overwinning.
Wij waren misschien even vergeten dat we ook een spelpatroon hebben ontwikkeld wat tegen dit soort teams gewoon goed werkt.

Alles bij elkaar genoeg leermomenten en een stevige start van de tweedeseizoens helft. Volgende potten dus gewoon lekker die patronen spelen en eeniets betere warming up om wat scherper uit de startblokken te komen. Ingewikkelder moeten we het niet maken.

Henk-Jan Grimbergen
MotM

donderdag, november 17, 2011

’t Gooi 4 – Waterland 3: 25 - 26

Een mooie herfstdag in november. Waterland thuis, altijd lastig maar wel sportief en gezellig.
Een mazzeltje dat het 1e, 2e en 3e niet (thuis) hoefden te spelen, konden we eindelijk weer eens
op een christelijk tijdstip de wei in. Met als groot voordeel: iedereen was op tijd.

Met wat reserves uit het 3e op de bank begonnen we te gemakzuchtig aan de wedstrijd.
De kick-off stuiterde op een Gooi-buik in de handen van een Waterlander, na een aantal rucks en slechte tackles meteen een try voor Waterland zonder dat wij de bal aangeraakt hadden (behalve die buik dan).
Iedereen had meteen het idee: oei, dit wordt lastig.
Het was duidelijk: Waterland is gebrand op een revanche (uitwedstrijd 15-0 gewonnen).

Tien minuten later door slecht tackelen wederom een try tegen. Tijd om wat terug te gaan
doen. Met de voorwaartsen goed druk gezet, een line-out gewonnen en met 10-mans push over de try-lijn.
Back in business, dachten we. Waterland dacht daar anders over: boem, weer een try tegen.
In de laatste 20 minuten van de 1e helft kwamen we meer in ons eigen spel, wat resulteerde in een penalty-try.
Ruststand 21-12. Wel achter maar nog niet verloren.
Alhoewel het niet allemaal verliep zoals we wilden behield iedereen wel de discipline om niet te gaan praten, niet tegen elkaar en niet tegen de ref (Luteijn).

De tweede helft liet een beduidend ander beeld zien, ‘t Gooi alleen maar in de aanval op de helft van Waterland. Een mooie simpele aanval: gewonnen line-out, snel naar de wing en scoren. Kwartiertje later: gewonnen scrum, mooi actie tussen Nr 8 (Allard) en fly-half (Wisse) en
ondergetekende mocht het afmaken. Eindelijk op voorsprong.





Bij Waterland rammelde het aan alle kanten, kwam ook door de vele wissels die ze toepasten. ’t Gooi bleef aanvallen maar wist het niet af te maken.
(Vlaar! Je moet vaker meespelen). Na nog een niet te missen penalty was de bijna-eindscore
25-21. Laatste actie: line-out, gewonnen door de tegenstander, een maul wordt opgezet in het try-gebied(!) van Waterland en ….. ze breken uit! Definitieve uitslag: 25-26. Klote, klote, klote! Wat een teleurstelling!

We hadden als team goed, gedisciplineerd gespeeld, zeker de 2e helft. Met een paar jonkies (Blair, Sander en Kars) die het zeer goed deden en die mij het idee en vertrouwen geven dat de 2e
helft van de competitie erg leuk kan gaan worden.

Mannen bedankt!

MotM + interim captain
Arthur



dinsdag, november 08, 2011

Touchtraining op dinsdagavond

Iedere dinsdagavond wordt er tijdens de jeugdtraining van 7 tot 8 uur (of langer wie dat wil) touchrugby gespeeld. Ouders, spelers (3 en 4e team) en liefhebbers kunnen langs komen en direct meespelen. Goed voor je broodnodige conditie, lekker om er even uit te zijn en neem gerust je buurman of -vrouw mee.Ook als je zelf niet kunt, laat het iedereen weten!

RC Gooi 3rd XV v Castricum 2nd XV

Naarden, RC Gooi 3rd XV v Castricum 2nd XV 69 – 12

This was a day that started pretty much like most Sundays in my house. Before going off to play some rugby, there was a family breakfast and a couple of jobs that needed doing round the house. As my girls left to go to Artis, my match day started. Not ideal, as Saturday left me without any cash and I hadn’t had any lunch. Fixing that put a dent in my timetable. That was bad, primarily because it meant getting into the game rushed, but also, not in the least, I now ran the risk of becoming the bierman.


As I arrived, my latter worry proved unfounded, as Beishuizen nearly ran into my trailer hook and walking into the pitch we met Rob Pel. Thankfully, the threes still start fashionably late, so after having a coffee we could get changed for the game and still make it onto the pitch before kick off. Warming up is just that these days. We shuttle back and forth between the touchline and about 10 yards in field and perform some stretching exercises. All in all a standard, slightly boring run up to a game for us. That’s what happened the week before and we lived to regret it.



That was about to change at the whistle. In true ‘zelectie’ fashion we succeeded in missing the ball as Cas kicked it towards us. Where we normally take around half an hour to wake up and realise we are in a rugby game, we actually got in gear right then. Lineouts were played pretty reasonably, scrums we set were actually good and we even managed to provide fairly clean ball for the half backs. Better still, we managed to execute the two pod forward format and strung together a heap of multi phase attacks. Where Cas had a couple of decent runners in their back row, we tackled these boys more often than not (note: there is a todo for us, which is to get tackling quicker, lower and harder). Then after about twenty or so minutes we really built some momentum; I remember PierHein Govers claiming a ball off nine from the base of a ruck and really tearing into Cas’ defensive line. That was followed by some good old forward domination in scrums, where we marched back the Cas pack on at least three occasions, in one case the marching back would have easily amounted to fifteen or so yards. Eat that Cas. All along this episode a good coupe of tries were scored by the threes.


The predictable interval speech was for us to keep our cool, stick with the patterns etc. Unfortunately, Kane announced that his knee was about to go and substituted himself onto the wing, which we all thought was top form. He followed through with a couple of great runs, and, in proper ‘zelectie’ fashion, missing the sweetest pass that Bas Hofs put on during the entire game. Not to worry Kane, just get well soon and give us more of you in the remainder of the season (you know you want to!). At some point we were awarded a scrum pretty much in the middle of the park that we were going to do smart – kit, get the ball, move it to Allard at eight and conserve energy. As it happened, the Cas loose was a bit weak and I may have gotten carried away. That involved shoving and riling up the Gooi pack to shove with me. A good half dozen steps forward in the scrum gave Allard and Ralph the space they needed to execute some sort of move which – if memory serves – ultimately shipped the ball to Allard who managed to get a try out of it. Years of Gareth and Job explaining to us that forward momentum gives you space to execute an attack finally sunk into the collective consciousness of our side and guess what – It really works!


I guess my moment arrived after we had been awarded a penalty for some sort of handling offence committed by the Cas captain and the Cas lads left a Patrick sized gap on the tryline. It took some shouting, but Wisse decided to let me have a go and fed me the ball. The rest is history, and left me with a rare try and the opportunity to celebrate with a well earned Monecristo. Later that match we saw Kars getting a good run in, but just failing to score a try as his was unfortunately disallowed. This would have phased any man, no so Kars. He proceeded to attempt a humdinger of a try saving tackle on the Cas number 8, which sadly did not prevent the guy from scoring it. Good hit though! Then Allard had a moment of inspiration where he made a successful break, then got the ball away from the ground to yours truly, which between the two of us got us some 40 yards of territory.


To sum up, gameplan execution, individual initiative with ample support from teammates, a couple of big hits and an old fashioned friendly post match beer. All was well in the world for about half an hour. :Lads, we have got the fishermen from Spakenburg coming to our grounds on Thursday. These guys will come thinking they will push us around the pitch and then put in a few backline moves and score. We know better, and will give them a game. A proper one, like the pumas and the French gave the kiwis during the world cup. All we need to do is pick up where we left off on Sunday.

Patrick Tuin

MothM